نام گذاری شاخه هفت لنگ و چهارلنگ بر اساس روایات

کتاب وندیدات از هپند وهند نام برده است و هندوسند نیز به معنی رود است. هپند در اثر کثرت استعمال تبدیل به هفت شده است که از شمارهای مقدس زردشتیان می باشد. همین کتاب از شانزدهمین کشوری که نام می برد و بلافاصله می گوید که این کشور را اهورا آفریده و سرچشمه رود رنها یا رنگها است ،(هرجا از رن یا رنگ نام برده مقصودش چشمه است ( می گوید مردم این سرزمین بدون شاه و بی سرپرست زندگی می کنند.( اهرمن در آن سرمای دیو آفریده است ،مسلم است که در وندیدات هرجا که به هند اشاره شده مقصود هندوستان نیست زیرا سرزمین اهورا آفریده خاص ایران است. مضافا اینکه در هندوستان هفت رودخانه مشخص وجود ندارد که بیانگر ویژگی آن باشد، در حالیکه در منطقه ای از خوزستان که بیشتر به خاک بختیاری مربوط  می شود رودخانه های هفتگانه وجود دارند که به شرح زیر می باشند:

1- کارون     2- دز     3- کرخه     4- تاب     5- زهره     6- رودفرات   7- روددجله 

که همین منطقه پانزدهمین کشور دروندیات را تشکیل می دهد و کشور شانزدهم نیز منطقه شمالی و کوهستانی آنست این کشور نیز به سرزمین رنگها معروف شده است . شواهدی نیز وجود دارد که رنگ را مترادف آب و رود آورده اند. عثمان مختاری می گوید:

رنگ چو خوردن گرفت لاله خودرنگ                 شش مه تنبول کرد دارد دندان

به نام هایی نیز بر می خوریم که همه معنی آب و رود را می دهند مانند لنگ ، ارنگ،ارند، هرند که معنی همه آنها آب است زیرا هر کدام مناطق که با این نام ها نامیده شده اند دارای چشمه هایی هستند.

 مثل رنگرزان از دهستان کاکاوند خرم آباد، رنگ ریزان از دهستان سرشبو شهرستان سقز ولنگر که دهی است از پشتکو شهرستان ساری، و باز هم لنگر که دهی است از دهستان شاندیز درمشهد ،لنگه دهی است از دهستان سوس آباد شهرستان بیرجند، لنگرود شهری است در گیلان، هرند رودی است که از البرزسرچشمه می گیرد، ارنکه کرج وارنکه رودبار و بسیاری از این اسامی که درگوشه وکنار

ایران وجود دارند و آب همه آنها از چشمه وقنات تامین می شودلذابطور یقین این نام ها را به مناسبت آب  چشمه و آ ب رود بر آنها نهاده اند. به نظر می رسد که لنگ ،یا هفت لنگ از همین ویژگی نام گرفته که پیشینه آن بسته به هفت رود خوزستان باشد.

نام گذاری شاخه هفت لنگ و چهارلنگ

براساس  سنتی که در ایل وجود داشته گردش حکومت بوسیله مالیات سرانه ای بوده است که از دام داران می گرفتند ، اقتصاد حکومت  خان ها براساس همین مالیات بود. این مالیات بر اساس میزان تولید فرآورده های دامی به نوع مراتع و وسعت آن و تعدا دام و تعداد نفراتی که در ایل قدرت کارایی در امر تولید دام و پرورش آن داشته اند بستگی داشته ، همه بختیاری را از لحاظ گرفتن مالیات به دو بخش تقسیم کرده بودند از یک بخش که دام زیادتر و مراتع بهتر داشته اند مالیات بیشتری دریافت می شد و از بخش دیگر مالیات کمتردارد. چون هر مادیان چهارلنگ واحد گرفتن مالیات دامی در ایل، بر حسب مادیان تعیین می شد .

برای هر راس مادیان سالانه مقداری پول از 10 ریال تا 30   ریال به معیار آن زمان دریافت می کردند.

جدول اخذ مالیات به شرح زیر بوده است

4راس گاو       =   یک راس مادیان   =   10 ریال مالیات

4راس خر        =   یک راس مادیان   =   10 ریال مالیات

1راس مادیان     =   یک راس مادیان   =   10 ریال مالیات

 چون یک راس مادیان برابر واحد گرفتن مالیات دامی به معنی چهارلنگ محسوب می شده ، افراد این منطقه که مشمول پرداخت این نوع مالیات بودند به چهار لنگ معروف شدند. گروه دیگر که قدرت مالی کمتر داشتند همین مقدار مالیات را به اندازه هفت لنگ مادیان می داده اند یعنی دوراس مادیان(هشت لنگ)  منهای یک لنگه یعنی هفت لنگ مادیان می داده اند یعنی هفت لنگ ،روی این اصل مردم این منطقه بنام هفت لنگ معروف شدند. جدول زیر این طبقه بندی را نشان می دهد.

7راس گاو =      یک مادیان =   10 ریال مالیات

7راس خر =       یک مادیان =   10 ریال مالیات

7راس مادیان +سه لنگ مادیان = 7لنگ مادیان =  10 ریال مالیات

در مورد همین مالیات گرفتن خوانین به دلایل سیاسی در خود ایل و نزدیکی و دوری طایفه ها به خوانین بین طوایف فرق می گذاشتند و به بعضی ها امتیازاتی می دادند.

گرفتن مالیات توسط کلانترایان ایل انجام می گرفت و درعوض خود این کلانتران از پرداخت مالیات معاف بودند.

شاخه هفت لنگ

ایل دینارانی باب         ایل دورکی باب          ایل بابادی باب            ایل بهداروند

شاخه چهارلنگ

ایل محمد صالح      ایل موگویی      ایل زلقی       ایل گندل زو      ایل میوند